Vele kilometers, tempels en prachtige natuur

En ja vandaag weer een leuke dag gehad. We moesten vroeg op, om half 6 ging de wekker. (vakantie weet je wel???) nu is het zo dat door het tijdverschil met NL we steeds toch we vroeg gaan slapen en er dus ook redelijk gemakkelijk vroeg naast staan. Om 6 uur zaten we buiten het hotel te wachten op een busje dat ons naar de mayasites Yakchilan en Bonampak zou brengen. Weer tempels kijken. Maar eerst hebben nog een rit van 180 kilometer voor de boeg. We werden vandaag gereden door een mexicaan die de weg wel leek te weten. (we gingen met een excursie mee) Aan zelfverzekerdheid geen gebrek zullen we maar zeggen. Voor het instappen viel me al op dat een van de koplampen het niet deed. Eenmaal ingestapt bleek dat ook de dashboardverlichting het niet deed. Dit was ook niet nodig omdat het dashboard feestelijk verlicht was met alle lampjes die maar kunnen branden. Waarschuwingslampjes voor olie, koelwater, ABS, alles brandde en knipperde. Een goed begin, maar het lijkt de chauffeur niet te deren. Vooruit dan maar. Helaas zijn ook hier de wegen niet zoals de NL snelwegen, dus we doen er wat langer over dan we gewend zijn. De rit werd nog onderbroken voor een ontbijt ergens langs de weg bij een plek waar wij nooit zouden stoppen. Echter werd hier best een aardig ontbijt geseveerd. (buffet) Hierbij zitten we aan tafel bij twee mensen uit Ecuador, die sinds een aantal jaren spaanse les geven in Virginia. Dat is nog eens fijn, zij spreken prima engels en spaans. Dat kan deze dag wel eens prettig zijn.
Eenmaal weer een poosje op weg was er volgens de chauffeur wat mis met de auto (oja joh???) hij stopte de auto en zette de moter uit, en weer aan, en weer uit. Haalde zijn schouders op, schudde nee en stapte uit. Hij werd geplaagd door de chauffeurs die achter hem reden, dat hij zijn auto maar eens naar de garage moest brengen, dat een onderhoudsbeurt heel normaal is etc.
Nog maar eens een poging om te starten en kennelijk brandden er toen minder lampjes en blij stapte de goede man in en toen konden we verder. Over zijn schouder heen had ik overigens wel gezien dat er bijna 390.000 kilometer op de teller stonden, dus busje zal wel op zijn dacht ik zo.
Nadat het laatste deel van de rit erg hobbelig en stoffig werd kwamen we uiteindelijk toch aan in de buurt van de mayatempels. Wel moesten we nog een half uurtje varen op een troebele en stromende rivier. Dit ging gebeuren met een smal bootje die niet erg in balans was. Dit was eerst wel even wennen, maar eenmaal op gang (noodgang) ging het prima. Eenmaal aangekomen bij de mayasite was het nog even lopen over een pad van modder, wortels en stenen, maar toen kwamen we dus aan bij de tempels en bijgebouwen. Ook vandaag weer het geluid van de brulapen, nu dichterbij dan gisteren en soms klonk het zelfs wat angstaanjagend, maar het schijnt alleen maar bluf te zijn. In een van de gebouwen troffen we ook nog vleermuizen aan, die hadden we hier ook nog niet gezien. hele kleintjes, erg schattig
Om eerlijk te zijn heb ik langzaamaan wel genoeg tempels gezien, maar de wandeling door de natuur en tussen de enorme bomen is erg genieten. En had ik al gezegd dat het hier mooi weer is?
Na 2 uur rondkijken, foto’s maken, zweten (het is hier best klam) kunnen we weer even heerlijk droogwaaien op dat bootje. Het wachten is op de mensen uit Ecuador, ze waren door de prachtige omgeving kennelijk even de tijd vergeten. Overigens was het een bont gezelschap in onze groep. We hadden dus mensen uit Ecuador, Mexico, Rusland, Venezuela en Argentinie. Oja en twee Nederlanders Na aankomst bij de auto kunnen we eten in het naastgelegen restaurant. Op het menu staat groentesoep met hele grote macaroniestukjes en als hoofdgerecht kip met allerlei bijlagen en de gebruikelijk tortilla’s. Ook nog een lekker sappie en als afsluiting hebben we koffie besteld, heerlijk! Hierna weer de auto in en op weg naar tempel nummer twee voor vandaag in Bonampak. Na aankomst met het busje stappen we over in een busje van de locals, alleen zijn mogen rijden over de grond naar hun tempels. Er gaat ook een gids mee, hier hadden we met mee kunnen lopen, maar we hebben zelfstandig de site verkend. Met een klein uurtje hadden we dit wel weer gezien en zijn we weer richting busje gegaan. Op de terugweg ben ik naast de chauffeur gaan zitten en heb me enorm geamuseerd om zijn snelheid. Hij reed best wel netjes, maar zo onwijs hard……. Eenmaal weer in Palenque hebben we eerst wat andere toeristen geloosd en als een van de laatste gingen wij uit de bus met onze vrienden uit Ecuador. Zij verblijven in het hotel naast ons en Pris had achterin afgesproken dat ze bij ons in het hotel zouden komen eten. Dit werd erg gezellig en wat kun je veel leren van elkaar als je uit zo ontzettend verschillende landen komt. Erg leuk. Het was een gezellig etentje en we hebben mailadressen uitgewisseld. Ook gaan ze op ons advies naar het hotel Macance in Izamal. Zo help je elkaar weer op weg……. Morgen een lange reisdag met een bezoek aan de laatste tempels van onze reis voor we neerploffen op het strand van Playa Del Carmen. Oant Moarn.
p.s. vandaag even geen foto’s, hopelijk morgen weer! bedtijd!
Groeten Pieter en Pris (die even zou gaan liggen, maar zo te zien al lekker slaapt!)