Het gele stadje Izamal en de tempel van Uxmal

Bedankt voor alle reacties. We hebben het zeker heel erg naar ons zin. Weer is goed, vandaag hadden we de eerste dag met echt een stralend blauwe lucht.
Vanacht hebben we heerlijk geslapen. Het lijkt bijna of gedurende de reis de bedden ook steeds beter worden. We hebben deze nacht geslapen in Bed & Breakfast MaCanché. Het hotel met wederom ‘ huisjes’, wordt gerund door een Amerikaans echtpaar wat nu zo’n zes jaar in Mexico woont. Het ontbijt was heerlijk. Twee gangen, eerst een fruithapje en daarna het ontbijt wat we zelf uit konden zoeken. Gisteravond hadden we aan een medewerkster al uitgelegd wat er was gebeurd en vanochtend toen de koets voor ons klaar stond heeft de eigenaresse nog voor ons geregeld dat we gedurende de tocht zo her en der uit konden stappen om wat bouwwerken van dichterbij te kunnen zien, omdat dit gisteren uiteindelijk niet meer kon.

Izamal wordt de gele stad genoemd en al snel wordt duidelijk waarom. Veel van de panden zijn geel, of beter gezegd goudgeel. In de stad liggen eveneens Maya-tempels. Ik (Priscilla) had al gelezen dat je niet echt een idee krijgt hoe groot de tempels zijn, omdat ze ingeklemd worden tussen de andere gebouwen. Eenmaal aangekomen bij de ‘ Grande temple’ geeft de koetsier aan dat we er wel even op kunnen klimmen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en snel gaan we naar boven. De tempel bestaat uit ‘ twee niveau’s’. De eerste beklimmen is makkelijk en niet ontzettend hoog. Het uitzicht over de stad is wel geweldig. Pieter wil het tweede niveau ook op, maar de meeste treden zijn er niet meer. Hij komt maar zo’n vijftien treden omhoog. Snel gaan we weer terug naar de koets en gaat de tocht verder. Wanneer we rondom de voet van de tempel rijden blijkt inderdaad dat deze enorm groot is! Heerlijk genoten van dit ritje en we moesten daarna alweer afscheid nemen van Izamal en gingen we op weg richting Campeche.

We wilden echter als tussenstop nog naar Uxmal. Hier is een grote Maya tempel te vinden. Onderweg verbazen we ons nog iedere keer over het verkeer. Mensen die lopen of fietsen naast de snelweg waar ongeveer 110 km per uur gereden mag worden. Mensen die de snelweg lopend oversteken, inhaalgedrag (zowel rechts als links) en vervoer van mensen in achterbakken. Het kan allemaal in Mexico. Wij verbazen ons en hebben er ook lol om. Rond half een/ een uur komen we aan in Uxmal en gaan we eerst even wat eten. Wat direct opvalt tijdens het eten is hoe men met je omgaat. Op plekken waar veel toerisme is, lijkt men minder vriendelijk. Juist op de plekken waar minder toerisme is, is men heel vriendelijk en behulpzaam en probeert men het graag naar je zin te maken. Men lijkt te denken, die toeristen komen toch wel eten….. Na het eten gaan we snel richting de Maya-site. De tempel is redelijk overweldigend. Hij is groter dan die in Chichen Itza en de ronde vorm maakt hem ook speciaal. Helaas is ook deze tempel aangetast door de tand des tijds en mag je er niet meer op klimmen. Alle bouwwerken er omheen mogen echter wel beklommen worden. We liepen er een beetje rond en ik zag daar een leguaan zitten. Dus ik riep Pieter om het hem te laten zien. Een ander stel dat vlakbij ons stond hoorde dat en ik gaf aan wat er zat. Zij hadden het al gezien en gaven aan dat ze niet meer opkeken van leguanen omdat ze er zo veel hadden gezien in Cancun.
We zijn wat verder gaan lopen en zagen een gebouw wat hoger stond en waar mensen liepen, leek ons leuk om daarvandaan nog wat foto’s te maken. Op weg daar naartoe, kwamen we een tempel tegen waar we wel op konden klimmen. Ik ben de klim begonnen, Pieter bleef wat lager om foto’s te maken. Het uitzicht daar bovenop was schitterend. Mooi uitzicht over het woud en op de grote tempel. De terugweg was wat lastiger. Niets om je aan vast te houden. Ik had slippertjes aan, dus dat was wel een kleine uitdaging. Slippers maar uit en zijwaarts de trap af, zodat ik me een beetje in de richting van de trap mee kon laten hellen. En dan is zo’n wandeling naar beneden niet erg.
Kort hierna weer in de auto gestapt om onze reis naar Campeche voort te zetten. We besluiten een kortere weg te nemen naar de grote weg. Achteraf de vraag of dat verstandig was. Het was een provinciale weg waar je 80 mag rijden, maar het zat helemaal vol met enorme kuilen. Sommige tot al gauw 30 cm diep. Hier wil je niet met 80 doorheen knallen, dus maar wat langzamer rijden en erg goed opletten. Na een kilometer of 30 hebben we de grote weg bereikt en hoopten we door te kunnen rijden. Helaas, ook dit viel niet helemaal mee, wegwerkzaamheden. Gelukkig was dit wel beter te doen dan voorgaande weg. Rond de klok van 5 reden we Campeche, een vissersplaats binnen. Weer een leuk hotel, eenvoudig, maar met een leuke uitstraling. Helaas ligt het wel aan een wat drukkere weg, dus we hopen dat de verkeersactiviteit zometeen nog wat afneemt.
Kort na aankomst zijn we de stad ingelopen om wat te eten. We zijn langs heel wat leuke en gezellige winkeltjes gelopen, maar ook langs een mooie verlichte kerk. We zijn aangeland bij de Burger King vandaag. Pieter wilde graag een hollandse maaltijd. Daarna zijn we een supermarkt ingedoken om wat meer water te kopen en nog wat handige dingetjes.
Morgen hebben we echt een reisdag. We gaan verder rijden naar Palenque, zo’n 355 km. Helaas wil het met het uploaden van de foto’s nog niet echt vlotten. We gaan morgen weer een nieuwe poging doen.