Chichen Itza en een bijzondere ervaring onderweg

Hier zijn we dan weer, en dit wordt me een verslag……….. Goed, om te beginnen zijn we dus gisteravond naar de lichtshow in Chichen Itza geweest. Deze word geprojecteerd op El Castillo, dit is de grote Mayatempel van Chichen Itza. Een aardige lichtshow, maar geen ramp als je die tijdens de reis mist. We zijn er bijna tot het einde (45 min.) gebleven, maar op een gegeven moment heb je er wel genoeg van. Op de terugweg in een winkeltje wat troep gekocht, want ja…. Sanne wilde graag een sombrero. En die hebben we nu. Hierna lekker gaan slapen in ons huisje. We hebben allebei een prima nachtje kunnen maken, en hadden voor het eerst wat moeite met opstaan. Uiteindelijk lukte dit toch en zo zaten we om half 8 aan het ontbijt. Waarom zo vroeg??? Nou, omdat we graag vroeg bij El Castillo wilden zijn om mooie foto’s te schieten. Rond 10.30 uur komen de bussen uit Playa Del Carmen en Cancun (kalkoen noemen wij het aldoor) en dan kun je die tempel niet fotograferen zonder al te veel mensen er op. Nu hebben we foto’s kunnen maken van die immense tempel zonder ook maar 1 andere toerist op de foto!! En op het moment dat er net niemand liep brak ontzettend de zon door. Heb hele stoere foto’s kunnen maken, blijblijblij! Hierna hebben we de rest van de mayastad bekeken en vele foto’s en film gemaakt. Opvalllend was dat we in eerste instantie zo’n 10 troepverkopertjes bezig zagen met opbouwen van hun stand, een uur later waren het er tientallen, zoniet honderden!! Ook hier hebben we nog wat rommel gekocht voor in de kitschkast.
Hierna zijn we in de auto gestapt……… (jawsmuziekje er bij graag…..) We gingen op weg naar onze volgende bestemming Izamal. In dit plaatsje zouden we een tochtje gaan maken met een koetsje en overnachten in een hotel met huisjes zoals in Chichen, maar dan wel iets (veel) eenvoudiger. We vonden al snel de weg en reden via de Libre richting Kantunil om vervolgens naar Izamal af te slaan. Echter kregen we een kilometer of 3 voor Yokdzonot, jaja kijk maar eens in de atlas, het bestaat….. het idee dat er iets mis was met de auto. hij begon in te houden en er knipperden wat lichtjes op het dashboard. Een maal over de eerste tope (u weet wel, die fijne Mexicaanse drempels) sloeg de auto af om het vervolgens niet meer te gaan doen. oke, wat nu……… eerst maar eens gekeken of we telefonisch bereik hadden en dat hadden we gelukkig. Wie bellen we, Europcar of toch maar ons reisburo?
We besloten om te bellen met het eerder genoemde Solana Tours. We vroegen naar de Nederlandse medewerker en zij gaf aan direct contact op te nemen met Europcar. Dit was om precies te zijn om 11.46 uur. een half uur later werden we gebeld door een medewerker van Europcar en zij gaven aan er met een uur te kunnen zijn en dat we een andere auto zouden krijgen. Even belde Elvira van het reisburo om te vragen of we inmiddels wat hadden gehoord en zij bevestigde wat ons was gemeld. Hooray tot zo ver, een auto kan stuk gaan en dat is vervelend, maar dat gebeurt. Toen we rond kwart over 2 nog niemand zagen hebben we weer contact opgenomen met Elvira en zij weer met Europcar. Ze belde ons keurig terug dat men ons niet kon vinden en dat het nog eens zo’n 40 minuten kon gaan duren. Nou het is niet anders, we wachten wel. Inmiddels hadden we best wel trek gekregen want na ons ontbijt hebben we niets meer gegeten. Een broodjes verkoper die steeds vlakbij ons de bus in en uitstapte heb ik even 2 broodjes lichter gemaakt zodat we toch even iets binnen kregen. Rond half 4 maar weer contact opgenomen met Elvira, want we begonnen ons toch wat zorgen te maken of we uberhaupt nog opgehaald zouden worden! Ze zou ons terug bellen en dat duurde wat lang, dus maar weer gebeld. Ze gaf aan niet te zijn teruggebeld en deelde onze zorgen. We hebben aangegeven dat we niet van plan waren om te wachten tot het donker was en we hebben afgesproken dat we om half 5 zouden gaan proberen om een bus of taxi te regelen en zo naar de volgende bestemming te gaan. Ze vroeg ons nog een kwartiertje extra en toen hebben we de auto leeg gehaald en foto’s gemaakt van de auto zoals wij hem zouden achterlaten. Toen maar wachten op een taxi.

Je ziet dan vele auto’s voorbij gaan waarin wellicht ook wel ruimte voor ons is. Toen kwam er een kleine Chevrolet over de drempel en daar leek een jong stel in te zitten. Ik zei tegen Priscilla: aanhouden of niet?? het leek ze ook een goed idee en ik ben gaan zwaaien. We legden in het kort uit wat ons probleem was en het bleek een rondreizend stel te zijn, hij uit Mexico en zij uit Italie. Wij vonden destijds 130 km uit elkaar wonen al ver…. Afijn, met wat passen en meten konden wij en de bagage mee en konden we op naar Izamal. Het toeval wilde dat dit stel ook op weg was naar Izamal. Onderweg hebben we gezellig zitten kletsen, ervaringen uitgewisseld. Erg leuk! De weg naar Izamal was niet helemaal zonder hindernissen. Zo her en der wederom topes en kuilen. Enof onze pech vandaag al niet voldoende beproefd was, zag de chauffeur, in Izamal, een kuil over het hoofd, wat een lekke band opleverde. De mannen hebben samen de band verwisseld, met wat hulp van een taxichauffeur die ons gezien had en in de gaten kreeg dat bijgeleverde krik niet hoog genoeg reikte. Van de taxichauffeur kregen we nog een tip waar we snel de band konden laten repareren, want met dergelijke wegen en hindernissen is het niet handig om zonder reserveband verder te rijden. De band was inderdaad erg snel gerepareerd, het duurde een kleine tien a vijftien minuten. We hadden nog maar een klein eindje te rijden naar het hotel, dus gezamenlijk gingen we weer op pad. Enkele minuten later stonden we dan voor het hotel. We hebben het stel bedankt voor hun hulp en hen geld meegegeven voor wat te eten.
In het hotel werden we vriendelijk opgewacht. Onze koetstocht zou eigenlijk om 16.00 plaatsvinden, maar we hadden al gebeld dat dat niet ging lukken en dat was geen enkel probleem. De tocht staat nu voor 09.00 morgenochtend gepland, want we willen deze nog steeds graag maken. We konden in het hotel wat eten, we konden direct bestellen en met een uurtje konden we dan eten. We gaven aan dat wel te willen. We hebben kort uitgelegd wat er was gebeurd en toen heeft de dame van het hotel geregeld dat we sneller konden eten. Erg fijn! De hotelkamer is er weer een uit het boekje. Dit hotel is net zo charmant als de Hacienda Chichen, maar eenvoudiger. Tot nog toe maakt dit onze reis ook erg leuk. Afwisselende types hotel, maar ieder zijn eigen karakter en charme. Kort nadat we aan tafel konden kwam EuropCar met een nieuwe auto. Een Chevrolet Aveo! Dat is niet echt een kleine auto. Pluspuntje van deze auto is dat er een radio inzit en het een automaat is. Ook de bagage zal wat beter passen. Ten opzichte van de Clio wel een verbetering.
Wij zijn erg blij dat Elvira van Solana Tours ons zo goed heeft geholpen met het oplossen van ons probleem. Taal is op sommige momenten wel een probleem, iets wat we met het afhalen van de auto al gemerkt hadden. Erg bedankt!
We zitten nu nog even in de ‘ lounge’ van het hotel te genieten van wat te drinken, een kletterend wattervalletje, veel groen en veel natuurgeluiden. Dat belooft weer goed slapen. Morgen zoals genoemd eerst de koetstocht door Izamal, dan gaan we op weg naar Campeche, met als tussenstop Uxmal. Hier is ook een tempel te vinden, die qua vorm redelijk afwijkt. Vandaag geen foto’s. Internet is wat aan de trage kant. Morgen gaan we het weer proberen en ook proberen we dan even op de reacties te reageren. We blijven het leuk vinden om de reacties te lezen en te zien dat jullie ons volgen.
Groeten weer van ons uit een zonnig Mexico.