In bad met flamingo's en op weg naar Chichen Itza

Helaas wat later dan verwacht weer een update. Gisteravond hadden we helaas geen internet tot onze beschikking. Maar laten we weer even bij het begin beginnen. Gistermorgen om half 9 moesten we paraat staan, want dan zou er iemand komen van Solana Tours. We hebben deze reis geboekt bij Riksja Travel in Leiden en hun partner hier in Mexico is Solana Tours. Na ons ontbijt gisteren kwam als ik het goed heb Alison van Solana naar ons hotel en ze gaf ons wat goede tips. Veel info was ons al bekend, maar we pikten er toch nog wat handige zaken uit!
Tegen 9 uur gingen we goed geinformeerd weer uit elkaar, leuk gesprek en een erg aardige engelse dame! Nog geen 5 minuten later werden we opgehaald door iemand van Europcar en hij nam ons mee naar hun kantoor voor de huurauto. Na het nodige papierwerk en het nalopen van de beschadigingen aan de auto namen we onze witte Renault Clio in gebruik. Het is even wennen in het verkeer, moet je nou juist links of toch rechts rijden? Het lijkt hier geen moer uit te maken…..
Ook maken we kennis met de verkeersdrempels die ze hier hebben. Ze worden Topes genoemd en je vind ze overal waar je langzamer moet rijden dan 90 km per uur. Dus vooral bij het begin van de bebouwde kom en aan het einde daar van. Ook kennen ze hier zogenaamde vibradores, dit zijn ijzeren bobbels die op de weg zijn gemonteerd. Je moet zorgen dat je die op tijd ziet, anders word je echt gelanceerd.
Hoe dan ook we hadden een beste reis te gaan, zo’n 250 kilometer voordat we aan boord zouden gaan voor een boottocht over de mangrove bij Rio Lagartos.
Het was een flinke tippel om daar te komen, we hebben er 4 uren over gedaan terwijl de reisbescheiden aangaven dat 3 uur genoeg moest zijn. We waren zo’n 10 minuten te laat maar dat was geen enkel probleem. We gingen een tocht maken met 2 duitsers en een gids en ook de duitsers zaten nog te eten toen we aankwamen. We hebben ook snel een visfiletschotel besteld en die stond minstens zo snel voor ons en die was me daar lekker!!
Eenmaal uitgegeten gingen we in het bootje en lanzaam voeren we van de kant af. Opvallend was dat in het haventje veel bruine pelikanen rondzwommen en vlogen, ontzettend leuk om te zien!

Eenmaal zo’n 50 meter uit de kant werd het tempo versneld naar zo’n 60 kilometer per uur, en we gingen met een noodgang richting een soort rivier, in een open verbinding met de zee. Eenmaal op weg werd er soms even vaart geminderd omdat de gids ons wilde vertellen dat we links of rechts iets konden zien. Zo stopten we eerst voor een grote arend, we hebben nog even liggen wachten op een krokodil, maar die was kennelijk niet thuis. Wat verderop werd er gewerkt aan een brug over de rivier, hier zijn we nog even afgestapt zodat we nog een visser aan het werk konden zien. Deze man ving het een en ander en wij kregen een klein visje mee die gevoerd kon worden aan de arend die we net gezien hadden. ”For good pictures” aldus de gids. Eenmaal terug bij de arend wist de gids zijn aandacht te trekken en gooide het visje in zijn richting in het water. De arend kwam onze kant op vliegen en dan maar klikken met die camera he, 15 foto’s en volgens mij niet 1 scherp. Maar ach, we hebben het geprobeerd.
Hierna gingen we naar ons belangrijkste doel van de bootreis en met een moordend tempo gingen we op weg naar de roze flamingo’s! Nog nooit hebben we roze flamingo’s gezien en ze worden dan ook roze door het eten van garnalen. Pas dus op als je nog eens garnalen eet Door het zoute meer heen ligt een lange dijk waarachter de flamingo’s stonden. Een prachtig gezicht en een prachtig geluid. We zijn nog even uit de boot gestapt en door het water heen mochten we de dijk op. Deze was geheel gehuld in schuim (zout) erg bijzonder om doorheen te lopen en wat een prachtig flamingoreservaat! Hierna weer met een noodgang terug naar de haven waar we de gids goed hebben beloond en toen gingen we op weg naar San Felipe. Deze vissersplaats was vlakbij. Het hotel was erg eenvoudig, maar het uitzicht was briljant! We keken mooi uit over zee en wanneer het wat zonniger zou zijn (want dat was het niet echt overtuigend gisteren) zou het helemaal mooi zijn.
We vroegen de hotel eigenaar of we ook konden eten in zijn hotel en dat was geen probleem. Zijn engels was wat minder, maar met wat handen en voetenwerk komen we er samen prima uit. We bestellen bij hem ook een visschotel en ik (Pietertje) gaf aan dat hij mij best een flinke portie mocht geven. Dat deed hij dan ook en we hebben ook zelden zo’n lekker visschotel op. Heerlijk en lekker gekruid! De kok, vermoedelijk zijn zoon hield vanuit de keuken in de gaten of ik wel alles op at, want ik had best veel gekregen.
We hebben best lekker geslapen, maar ik was toch wel wat vroeg wakker, dit kwam de vissersboten die ‘s nachts terugkomen. Leuk om te zien hoe ook de pelikanen hier azen op wat vis, hier zijn ze wat bij ons de meeuwen zijn.
Het ontbijt was ook goed geregeld, ik bestelde omelet en Priscilla mexicaanse eieren. Dat heeft ze geweten, was erg pittig! De versgeperst Jus d’orange gebruikte ze als bluswater
Dit hotel verblijf was wel bijzonder te noemen. Geen tophotel, een beetje vergane glorie maar het was zo leuk om te zien hoe de eigenaar met zijn gezin zo zijn best deed om het naar je zin te maken. Luxe nee, maar gewoon erg leuk!
Dan weer op weg. Doel vandaag is eigenlijk een korte reisdag met enkele tussenstops. Onze hotel voor de komende nacht is het luxe Hacienda Chichen, gelegen bij Chichen Itza. Onderweg trachten we nog en tempel te bezoeken in Ek Balam, maar doordat we teveel contant geld hebben uitgegeven met het tanken onderweg hadden we niet genoeg centjes om de entree te betalen. Best wel zuur want we wilden deze tempels ook wel graag zien! Helaas staat niet op elke hoek van de straat een pinautomaat, dus konden we in het verder gelegen Valladolid pas weer wat contant geld opnemen. Dit deden we en ook hier hebben we weer even lekker gegeten. Ik heb Fajitas op en Priscilla gefrituurde banaan. Erg lekker ook weer, dus op culinair vlak zijn we tot op heden ook nog niet echt teleurgesteld.
Dan weer verder op weg naar Chichen Itza waar we onderweg nog de Cenote ‘Ik kil’ bezochten. Een cenote is onstaan door een meteoriet inslag (zeggen ze) en is een groot gat in de aarde. Deze kan honderden meters diep zijn en staan vol water tot een meter of 30 onder het maaiveld. Je mag er zelfs in zwemmen en er zijn dan ook veel mensen die dat doen, wij niet! Wel hebben we foto’s gemaakt en gefilmd. De zijkanten zijn begroeid met allerlei planten en van bovenaf hangen er allemaal lianen naar beneden, erg mooi om te zien! Ook het hele park er om heen en de horeca accomodaties zijn erg fraai!

Dan weer de weg op voor de laatste kilometers naar Chichen Itza. Zoals beschreven is de accomodatie Hacienda Chichen. Geen hotelkamer maar een eigen huisje met een luxe badkamer en prima bed, een veranda met een heuse hangmat en gelegen in een bos van palmbomen en andere zeer fraaie begroeiing. Er was een ontvangst met een welkomscocktail en hierna een heel vriendelijke uitleg over de tijden van het ontbijt, restaurant en alle ander faciliteiten. Hierna werden we naar ons huisje gebracht door een van de medewerkers. Superdeluxe dus! Een wereld van verschil met gisteren, maar wat je overal krijgt is zeer vriendelijke medewerkers en lekker eten. Het restaurant was ook een klasse luxer dan we tot nu toe gewend zijn, eten was ook weer tip top in orde! We hebben dan ook de duurste restaurantrekening tot nu toe gekregen en we waren dan ook bijna 30 euro kwijt. Da’s verschrikkelijk Vanavond zijn we naar de lichtshow geweest bij de Mayatempel van Chichen Itza, hierover morgen meer! (als we dan weer internet hebben)
Ik vermoed dat we niet veel foto’s gaan plaatsen omdat dit teveel tijd kost en we willen hier ook overal van blijven genieten. Foto’s komen later, we maken er genoeg!
Inmiddels ook wat souvenirs ingeslagen, later meer!!

bedankt voor de reakties, vinden we erg leuk om te zien!!