Swoich & Hopfgarten

Nadat we gisteravond ons verslagje hebben geplaatst, hebben we een aanrijding gehad met een Oostenrijkse. Ik reed door de binnenbocht en zij heeft ons afgesneden. Ik wilde uitwijken, maar een oprit en hek belette dat. Resultaat: de auto’s schampten elkaar. Spiegels van beide auto’s stuk en wat lakschade. Voor ons niet echt een probleem, aangezien we toch van plan waren de auto op korte termijn de deur uit te doen. We zijn een flink tijdje bezig geweest met het invullen van de schadeformulieren, voordat we weer naar het hotel konden vertrekken. Mooi kl*te.Vandaag wederom heerlijk weer, en dat komt goed uit. We hadden vandaag namelijk plannen om naar het muziekfeest in Schwoich te gaan. De plaatselijke vereniging bestaat dit jaar 150 jaar en ter ere daarvan liepen bijna alle verenigingen uit de omgeving mee in een optocht. Het was geen lange optocht, echter het aantal deelnemers was wel groot. Naast de muziekverenigingen kwamen er ook verschillende versierde koeien en geiten voorbij. Wat ons bij de muziekverenigingen opviel was dat het aantal spelende leden soms erg groot was. Sommige liepen met 70/80 man. Mogen wij voorlopig nog van dromen. ;-) Ook een grappig detail bij de muziekverenigingen: de meeste bass-drummers hadden hun trom op een karretje staan, die werd getrokken door een jongetje! Slavendrijvers!!

Na deze optocht (die ongeveer 1,5 uur duurde) zijn we vertrokken naar Hopfgarten. Wat mij betreft de mooiste plek in Oostenrijk. We gaan met 3 kabelbanen naar een hoogte van ongeveer 1800 meter. Van hieruit heb je een heel erg mooi uitzicht op de omgeving. Je kunt vele dalen zien, maar ook bergen, zowel dichtbij als verder weg. We hebben hier boven heerlijk gegeten en zijn toen verder gegaan met het genieten van de omgeving. Een leuke bijkomstigheidwas dat er een flink aantal paraglijders hiervandaan vertrokken. Nadat we er een paar hebben zien opstijgen, zijn we langzaamaan weer naar beneden gegaan. De bovenste kabelbaan is een stoeltjes lift, enkele zit. Wat mij betreft de engste kabelbaan die er in Oostenrijk is. De eerste paar seconden naar beneden heb ik de neiging om te vragen of ik er alsjeblieft uit mag. Gelukkig kan ik me inhouden en naar een aantal seconden/minuten is het niet zo erg meer. Halverwege naar beneden drinken we nog wat en nemen een ijsje mee, om vervolgens het laatste stuk met de kabelbaan omlaag te gaan. We rijden weer terug naar het hotel en doen verder lekker rustig aan. Rond half 7 is het normaliter etenstijd, echter nu kwamen we in het donker beneden. We zagen de kok buiten zitten en vroegen hoe het zat. Het antwoord was: Het is zondag, rustdag. Dus zijn we maar lekker ordinair gaan mc’en. Kijk voor meer foto's in ons fotoboek.

Info Hopfgarten / Hohe Salve: http://www.hohe.salve.at/de/